La Belle Dame saNs Merci
La Belle Dame Sans Merci' - which means 'the beautiful lady without pity.
The knight responds to the speaker, telling him how he met a lady in the meadows who was “full beautiful, a faery’s child”. Here, Keats’ language sweetens. The first three stanzas are bitter and devoid of emotion, but the introduction of the “lady in the meads” produces softness in the language of the knight. He reminisces on the lady’s beauty and her apparent innocence – her long hair, light feet, and wild eyes – and on her otherworldliness, as well. Moreover, he describes his sweet memories of the Lady: feeding each other, giving her presents, traveling with her, and being together.
In the eighth stanza, the lady weeps for she knows that they cannot be together as she is a fairy, and he is a mortal. She lulls him to sleep out of which he does not immediately wake. In his dream, the knight sees pale people like kings, princes, and warriors. They tell him that he has been enthralled by the woman without mercy. He wakes up from the nightmare alone, on the cold hillside, and tells the persona that is why he stays there, wandering, looking for the lady. The last stanza leaves the fate of the knight ambiguous.
The poem presents the intricate workings of the human psyche when faced with abandonment and loss. The departure of the lady disturbs the knight, leaving him with a kind of psychological trauma, likely mental illness.
The pain of his loss and ensuing trauma impacts the knight's psyche as he finds himself entangled in a perpetual state of psychological torment that drains the very essence of his being. He seems dissociated from reality, immersed in his own fantasies. His response to the first speaker seems to confabulate the traumatic event, filling in gaps of the traumatic memory with imagined or distorted information. Thus, the lady's influence extends beyond the knight's imagination, enveloping him in an illusory landscape where imagination merges with reality as the knight is trapped within the intricate web of his own mental labyrinth
john Keats’ ballad ‘La Belle Dame sans Merci’ describes the short encounter between a knight and a fairy lady. The title of the poem is interesting as it isn’t Keats’ own invention. He adopted the title of Alain Chartier’s French courtly poem ‘La Belle Dame Sans Mercy’. In French, the phrase means “A Beautiful Lady Without Mercy”. Readers can see the variation of the words “Mercy” and “Merci.” It seems that Keats went with the French spelling of the word.
Question and answers.
which season is mentioned in poem?
The poem is set in the late autumn and the advent of the winter season.
2.What did the knight make for the lady?
Ans: The knight, in order to express his love, made a garland for the head, bracelets for the arms, and a girdle of flowers for the lady.
What was the lady known as ?
Ans: The lady was known as 'La Belle Dame Sans Merci' - which means 'the beautiful lady without pity.
what are the indications in the verses of poem about the knights suffering?
The poem 'La Belle Dame Sans Merci' depicts the pain and suffering of the knight as he was betrayed by the beautiful lady without pity. He is loitering about alone and pales the cold and desolate hillside. His face looks wrinkled with deep pain and internal turmoil. His brow is pale like a lily and is moist and feverish caused by deep mental agony. Moreover, the bloom of the radiant cheeks of the knight is faded like a fading rose. Again, it is the late autumn, an odd time of the year and the place he visits is not suitable to visit at that time. The sedge has withered away and the birds are also not singing. All these are the signs that clearly show us that the knight is suffering.
Describe knights love for the lady? what happened later and how does the poem end?
The knight, in order to express his love, made a garland for her head, bracelet for the lady. The lady was responsive to the knight's approach and her sweet moan reflected her love for the knight. The knight took her on his horseback and spent the whole day on a delightful ride. In response to the gifts of the knight, the knight, the lady offered him relish sweet roots, wild honey, and manna dew. She even expressed her love for the knight in a strange language. The fair lady took him to her fairy cave. In the cave, the lady wept bitterly and sight sorely. Being overwhelmed by her expression of love, the knight kissed her wild and beautiful eyes. Then the lady lulled her to sleep. But the lady ultimately betrayed the knight and left him all alone on a cold hillside.
Why was the knight loitering about?
Ans: In the poem 'La Belle Dame Sans Merci' the poet John Keats speaks about a knight who was once enchanted by a beautiful lady and eventually got deceived by her apparent show of love. The knight happened to meet a beautiful lady in the meadow who was extremely beautiful and charming. Her alluring long hair nimble foot and glance of wild and passionate eyes enraptured the knight and eventually, he fell in love with the lady.
The knight, in order to express his love, made a garland for her head, a bracelet for the lady. The lady was responsive to the knight's approach and her sweet moan reflected her love for the knight. He spent the whole day in the delightful company of the lady and finally followed her to the fairy cave. She offered him relish sweet roots, wild honey, and manna dew and expressed her love for the knight in a strange language. In the cave, she displayed her emotion and lulled the knight to sleep.
In his sleep, the knight had a terrible dream. He dreamt of a number of kings, princes, and warriors who were looking pale and wearied. Their lips were dry and seemed to have been starved for a long period of time. They were the earlier victims of the lady who tormented them by her indifference and betrayal. They called the lady 'La Belle Dame Sans Merci' - which means 'the beautiful lady without pity' and warned the knight of the lady's apparent love, enslavement, and eventual deception. They further cautioned the knight that he would meet the same miserable fate as them. The startling dream woke the knight up and he found himself lying all alone on a cold hillside.
To his utter surprise, the knight realized that his dream turned into reality as the lady was not with him. He found it difficult to accept the reality - the betrayal of his lady love. Hence, he was forced to loiter about aimlessly with the anguish of unrequited love.
ఈ పద్య చరణాలు నాటకీయ ఏకపాత్రలో ఉన్నాయి(dramatic monologue)
విషయం ఏమిటి, మెరిసే కవచంలో ఉన్న గుర్రం, ఒంటరిగా నిలబడి, అనారోగ్యంగా కనిపిస్తున్నారా? సరస్సు ఒడ్డున ఉన్న మొక్కల జీవనం క్షీణించింది మరియు పక్షుల సందడి లేదు.
మళ్ళీ, చెప్పు, విషయం ఏమిటి? మీరు చాలా బాధగా మరియు విచారంగా కనిపిస్తున్నారు. ఉడుతలు శీతాకాలం కోసం తమ వస్తువులను సేకరించాయి మరియు మేము మానవులమైన మా పొలాలను పండించాము.
నీ నుదురు కలువలా పాలిపోయి బాధాకరమైన జ్వరపు చెమటతో తడిగా ఉంది. మీ బుగ్గల్లోని రంగు, ఒకప్పుడు గులాబీలా ప్రకాశవంతంగా మరియు ఉల్లాసంగా, చాలా త్వరగా క్షీణిస్తోంది.
నేను, గుర్రం, పచ్చిక బయళ్లలో ఒక స్త్రీని కలిశాను. ఆమె అద్భుతంగా అందంగా ఉంది, ఆమె అద్భుత బిడ్డ అని నేను అనుకున్నాను. ఆమె పొడవాటి జుట్టు కలిగి ఉంది, ఆమె చాలా అందంగా కదిలింది, ఆమె భూమిపై కొట్టుమిట్టాడుతున్నట్లు అనిపించింది మరియు ఆమె కళ్ళలో ఒక రహస్యమైన క్రూరత్వం ఉంది.
పువ్వులు, కాండం మరియు ఆకుల నుండి నేను ఆమె ధరించడానికి కిరీటాన్ని నేస్తాను. నేను ఆమె కంకణాలను కూడా నేసాను, మరియు నేను తయారు చేయడానికి ఉపయోగించే పువ్వుల సువాసనతో బలమైన బెల్ట్. నా బహుమతులు అందుకున్న తరువాత, ఆమె నా వైపు చూసింది-అది ఎవరో ప్రేమలో పడిన రూపం- మరియు ఆమె తీయగా మూలుగుతూ ఉంది.
నేను ఆమెను నా వెనకాల నా గుర్రం మీద కూర్చోబెట్టుకున్నాను, అయినా ఆ రోజంతా నేను ఆమెను తప్ప మరేమీ చూడలేదు-మేము ప్రయాణిస్తున్నప్పుడు, ఆమె ముందుకు మరియు నా చుట్టూ వంగి, ఒక రహస్యమైన అద్భుత పాట పాడుతూ ఉంటుంది.
మేము ఆగినప్పుడు, ఆమె నా కోసం తీపి, పోషకమైన మూలాలను తవ్వింది. ఆమె నాకు అడవి తేనెను వడ్డించింది, మరియు ఈజిప్ట్ నుండి బయటికి వచ్చినప్పుడు ఇశ్రాయేలీయులను సజీవంగా ఉంచిన ఆహారమైన మన్నాను అది నాకు గుర్తు చేసింది. అయినప్పటికీ నాకు అర్థమయ్యే వింత భాషలో, "నేను నిన్ను నిజంగా ప్రేమిస్తున్నాను" అని చెప్పింది.
తర్వాత ఆమె నన్ను తన మంత్రించిన గుహకు తీసుకువెళ్లింది, అక్కడ, భావోద్వేగంతో మునిగిపోయి, ఆమె ఏడ్చింది మరియు నిట్టూర్చింది-ఏదో ఆమెకు బాధ కలిగించింది. నేను ఆమెను ఓదార్చే ప్రయత్నంలో నాలుగు సార్లు ముద్దుపెట్టి ఆమె యొక్క ఆ అడవి కళ్ళను మూసుకున్నాను.
తర్వాత, ఆమె నన్ను నిద్రపోయేలా చేసింది, నేను ఒక గాఢమైన కలలో పడ్డాను-అది ఇప్పటికీ నన్ను గుర్తుంచుకోవడానికి బాధ మరియు నిరాశను నింపుతుంది! చల్లని కొండపైన ఉన్న ఆ గుహలో అదే నాకు కన్న చివరి కల.
అందులో నా చుట్టూ లేత రాజులు, రాకుమారులు, యోధులు గుమిగూడి ఉండడం చూశాను. వాళ్లందరి ముఖాల్లోనూ మృత్యువు రంగు కనిపించింది. లా బెల్లె డామ్ సాన్స్ మెర్సీ-ద బ్యూటిఫుల్ లేడీ వితౌట్ మెర్సీ-నన్ను తన ఖైదీగా తీసుకుందని వారు నాకు చెప్పారు.
నేను వారి ప్రేమ-ఆకలితో ఉన్న, ప్రాణంలేని పెదవులను చనిపోతున్న కాంతిలో చూశాను. నేను పడ్డ ఇబ్బందుల గురించి వారు నన్ను హెచ్చరించినప్పుడు ఈ పెదవులు విశాలమయ్యాయి. అప్పుడు నేను మేల్కొన్నాను, ఈ చల్లని కొండపైన నేను ఇక్కడ ఉన్నాను.
కాబట్టి మీ ప్రశ్నకు ఇది సమాధానం-అందుకే నేను ఇక్కడ ఒంటరిగా ఉన్నాను, అనారోగ్యంగా కనిపించడం లేదు, అయినప్పటికీ, మీరు చెప్పినట్లు, సరస్సు ఒడ్డున మొక్కలు ముడుచుకుపోయాయి మరియు పక్షుల సందడి లేదు.
Comments